In bad met Lieverse
Afgelopen week vertrok ik voor een midweekje naar ’n huisje in het bos.
Inspiratie, nieuwe plannen uitwerken en schrijven. Al heel lang voel ik allerlei ideeën borrelen die de aandacht nodig hadden. Van ’t schrijven van een boek, tot het ontwikkelen van een nieuwe training en mijn nieuwe websites die in ontwikkeling zijn. Maar de tijd ontbrak. Mijn agenda vol.
Al heel lang was ik op zoek naar ’n retraite voor mezelf. Maar ik bleef zoeken en vond niet. Of hield ik het in de kern zelf tegen? Een paar dagen zonder de kinderen, ik vond dat ik het niet kon doen tov hen. Dus ging ik niet. Al jaren niet.
Maar nu ging ik, alleen. Hoe graag ik me ook omring met mensen en hoe zeer me juist mensen en het leven me ook inspireren. Inspiratie komt altijd van binnen uit en daarvoor is alleen- tijd én stil worden zo belangrijk. Uit met alle gedachten, patronen en alleen maar voelen wat mag komen. Wandelschoenen, mijn yogamatje, een schrijfboekje, laptop én mijn schetsboek. Ik liet de stilte zijn werk doen.
Midden in het bos, de eekhoorntjes vrolijk voorbij huppelend, dagelijks prachtige vogels aan mijn raam. Het bad waar een prachtig schilderij van Lieverse boven hangt. Hoe mooi kunst in de bad- slaapkamer! De borrelende ideeën vloeien zo op papier (én nee ’n boek schrijf je niet in een paar dagen, maar het begin is gemaakt) . Ook de ideeën voor nieuwe kunstwerken stroomden volop.
‘’Mama je mag niet gaan’’; het waren de woorden en tranen waar ik mee vertrok. Je kunt echt niet zo lang weg! Het was de spiegel die ik terug kreeg. Én heb je je boek klaar vroeg Noa bij thuiskomst? Nee dat duurt heel lang, daar werk ik in het atelier aan door en misschien ga ik nog wel een keer ergens anders schrijven. Oké! We hebben je erg gemist maar het ging eigenlijk best goed. Onbegrip had plaats gemaakt voor begrip. Ik hoop dat ze later hetzelfde doen als mama. Voelen wat nodig is om borrelende ideeën te laten bruisen!
Maak jij écht ruimte voor jezelf, jouw plannen en nieuwe inspiratie? Ik kan het iedereen aanraden!
